چکیده

     بیشتر صنایع سنتی در کشور چین به مرحله بلوغ یا افول رسیده اند و رقابت پذیری محوری آنها در مقایسه با صنایع در حال توسعه در گذشته اخیر کاهش یافته است. این مقاله به مطالعه تاثیر-مکانیسم “اینترنت +” می پردازد و تأثیرات آن را بر عملکرد نوآوری شرکت تأیید کرد. داده های 1040 شرکت سنتی چینی از سال 2011 تا 2019 موجود در بورس اوراق بهادار شانگهای و شنزن از گزارش ها سالانه آنها با روش متن کاوی به دست آمد. هدف از انتخاب این شرکت‌ها، تغییر کنونی شرکت‌های سنتی چینی از استراتژی توسعه منابع محور به استراتژی توسعه مبتنی بر نوآوری بود. این مطالعه از مدل رگرسیون پواسون برای بررسی رابطه متغیرهای مستقل با عملکرد نوآوری این شرکت‌ها استفاده کرد. علاوه بر این، از روش خودگردان سازی برای اعتبار سنجی اثر غیرمستقیم استفاده کردیم. بر اساس شواهد تجربی، دریافتیم که “اینترنت +” تاثیر معنادار بر عملکرد نوآوری شرکت های سنتی چینی دارد، آنهم با تأثیرگذاری بر عناصر نوآوری سازمان، ساختار حاکمیت شرکتی و فرهنگ شرکت. با استفاده از متغیرهای جایگزین در مدل ، نتایج تغییر نمی‌کنند، که نشان دهنده استواری آماری قوی می باشد. یافته های این تحقیق به افزایش یکپارچگی عمیق اینترنت در اقتصاد واقعی کمک می کند و پیاده سازی موثرتر استراتژی ملی “اینترنت +” را در شرکت های سنتی ارتقا می دهد.

2 مروری بر تحقیقات پیشین
2-1 عملکرد نوآوری شرکت و عناصر نوآوری
     ویژگی های “اینترنت +” گشودگی، به اشتراک گذاری و ارتباط است که ابزار و پلتفرمی برای شرکت ها جهت تحقق ساختار نوآوری باز فراهم می کند. از طریق دسترسی به اینترنت، شرکت ها می توانند مرزهای فیزیکی و محدودیت های زمانی و مکانی را درنوردند و به طور جهانی منابع نوآوری را تخصیص دهند(باتلیر و همکاران، 2013). علاوه بر این، وانگ و همکاران(2016) مطالعه خود را در مراحل اولیه انجام دادند و به طور نظری به بررسی ویژگی های ” اینترنت +” پرداختند و نتیجه گرفتند که عناصر نوآوری را می توان بهبود داد. بودجه های تحقیق و توسعه(R&D) و پرسنل فنی دو عنصر مهم نوآوری شرکت ها محسوب می شوند. به عقیده تانگ و همکاران(2014)، شرکت ها برای فعالیت های نوآوری، می توانند به بودجه های (R&D) و پرسنل فنی لازم دست یابند. با این وجود، بررسی نوآوری شرکت های دولتی و غیردولتی نشان داد که کیفیت شرکت های دولتی به طور قابل توجهی در کشور چین کاهش یافته است. دیاز- رالدان و راموس-هرا(2021) بیان نمودند که از طریق اینترنت، هزینه های مبادله و قرارداد کاهش می یابند و کارایی سرمایه داخلی بهبود می یابد، که عملکرد نوآوری آن را ارتقا می دهد. اقتصادانانی مانند شوالتز(1961) بر این باور بود که سرمایه انسانی عامل ورودی مهمی به شمار می رود. علاوه بر این، سایرامانیان و یانت(2005) نشان دادند که سرمایه فکری، عنصر محوری است. همچنین کائو و همکاران(2016) بیان نمودند که سرمایه انسانی یکی از عوامل اساسی مهم اثرگذار بر عملکرد نوآوری شرکت در مراحل مختلف چرخه عمر محصول به شمار می رود. نیروی کار دانشی، خدمات و دامنه نوآوری یک شرکت را افزایش می دهد، و وجود مخارج رسمی و غیررسمی تحقیق و توسعه، نوآوری شرکت را به طور چشمگیری ارتقا می دهد(لاو و مانسوری، 2007). با این حال، مطالعه آنها نمی تواند پویایی های فرآیند نوآوری را گردآوری کند، چرا که آنها تنها به بررسی یک نمونه مقطعی از یک کسب وکار بزرگ پرداختند. بنابراین، از بحث قبلی مبرهن است که بودجه تحقیق و توسعه و سرمایه انسانی شرکت ها نقش مهمی در عملکرد نوآوری ایفا می کنند.

     یکپارچه سازی فناوری اینترنت بر اساس ویژگی های فراگیر و مشترک “اینترنت +” به ساختاردهی مجدد و استفاده از عناصر نوآوری در داخل و خارج از شرکت ها کمک می کند. بنابراین، پرسنل فنی در سازمان‌ها با انجام ابتکارات ذهنی خود بر نوآوری سازمان تأثیر می‌گذارند، زیرا پرسنل فنی شایسته و اطلاعات فناوری، عملکرد نوآوری را افزایش می‌دهند (زی و همکاران، 2013). دسترسی به اینترنت، پرسنل فنی را قادر می سازد تا به اطلاعات مرتبط با نوآوری و فرصت های مشترک تحقیق و توسعه بیشتری، از طریق کانال های متعدد دست یابند. بنابراین، فرضیه سازی می کنیم که “اینترنت +” با ادغام عناصر نوآوری بر عملکرد نوآوری شرکت ها تأثیر می گذارد.